Bort kjem det ein breiskuldra, framand mann med østeuropeisk aksent. Han seier stopp.
Det er fredags kveld, og ein er på veg heim. Kvelden er godt i gong, og det er ikkje langt mellom lyden av rop, klinking av flasker i poser, og ei heller lukta av alkohol.
Er ein heldig, så kjem ikkje lukta frå ein sjølv, men heller den knuste raudvinsflaska på hjørnet, eller av den opna vodkaflaska som gjengen ein nettopp gjekk forbi delte på.
Ein veldig typisk fredagskveld nede i sentrum, altså. Les videre
Humanistisk Ungdom er vinden med ny kampanje, denne gongen for ein inkluderande grunnlov. Dei fleste ungdomspartia (7 av 9) var med å støtte opp under dette, mens KrFU kjem med noko rare greier i avisa Dagen. Eg stussar litt her på kva KrFU prøvar å oppnå med dette her.
Humanistisk Ungdom sitt landsmøte 2014 framfor Stortinget i samband med aksjonen. Foto: Dan-Raoul Husebø Miranda
Først: Emil André Erstad er (kanskje ikkje så overraskande) nok ikkje den politikaren eg er mest einig med, men det eg har observert av ham tidlegare, så er han i prinsippfast (han tør å stå for ting som definitivt ikkje alltid er særleg hyggeleg, nettopp på grunn av prinsipp), modig, og tydeleg, noko fleire andre kunne lært av.
Nettopp derfor er det litt trist å sjå kor fort prinsippa fall frå, så fremt det gagnar ein sjølv i dette intervjuet i Dagen.
I går hadde me enno ein runde. Gud og vitskap, motsetning eller ei. Men kvifor er detteeit så betent tema for tida, når det i stor grad bare er kristne og ateistar som kastar ut argument mot kvarande, utan å høyre skikkeleg på kva dei får tilbake?
Dette er eit tema som er diskutert i det uendelege, og eg er ikkje så interessert i den tradisjonelle debatten her: Eg er litt meir interessert i å forstå kvifor. Les videre
Books and Books by Kara Harms
So you know that feeling?
The feeling you have when finished with a book (series), and you’re just not ready to leave this wonderful universe: you just want to cling on, forever following these terrific characters, love them, and remember them.
But you know; you have to go, you’re finished here, and this story has reached it’s perfect ending.
Les videre
Så då var NAV i hardt vêr. Igjen. Knapt noko nytt, om enn med ein godt skreven, tung historie.
Eg hadde eigentleg tenkt å prøve å halde meg unna dette igjen. Det meste eg har skrevet i det siste har vore veldig prega av kreft, NAV, og frustrasjon, og eg likar ikkje heilt den sida av meg: Det er ein side eg vil komme over, bli ferdig med, for så å starte på alvor med liv, studiar og slik igjen.
Men det er ein stor side av meg enn så lenge, og det er vanskeleg å komme heilt unna det. Kreft, NAV, AAP er enno meg.